Kleine vijvers - diverse ecosystemen in een beheersbaar formaat
Stille wateren in het Nationaal Park-gebied zijn hoofdzakelijk ontstaan door menselijke inmenging. Op sommige plaatsen in het Nationaal Park Eifel werden beken bijvoorbeeld met dammen afgedamd. Deze gestuwde vijvers dienden als blusvijvers of voor visteelt.
Voor de dieren die in de beken leven, vertegenwoordigen deze stuwen barrières die hun natuurlijke migratie beekop- en neerwaarts voorkomen. Deze kunstmatig stilstaande wateren worden meestal ontmanteld door de dammen door te breken - maar als ze bijzonder waardevol zijn vanuit het oogpunt van natuurbescherming, worden ze naast de stroom gelegd.
Stuwvijvers en poelen zitten boordevol leven
De flora en fauna van de stuwvijvers is bijzonder gevarieerd en divers. Waterplanten, riet, grassen, hoge struiken en struiken vormen de vegetatie. Samen met zoogdieren zoals bevers, vogels, vissen, amfibieën, libellen, kevers, insecten en vertegenwoordigers van tal van andere diersoorten vormen ze een complexe soortstructuur. Dergelijke vijvers bieden daarom geïnteresseerden een prachtig inzicht in een ecosysteem, zoals een microkosmos in een glas water.
Een ander type water zijn de poelen. In tegenstelling tot de door beken gevoede vijvers, ontvangen deze hun water alleen door de regen. Dit betekent dat ze tijdens ‘normale’ zomers vroeg of laat opdrogen. Wie hier als plant of dier wil overleven, moet zich goed kunnen aanpassen aan de veranderende watercondities.
Vijvers komen vooral voor op het Dreiborner-plateau, waar ze zijn ontstaan als gevolg van het militaire gebruik van het voormalig militair oefenterrein Vogelsang.
